Ik schreeuwde tegen mijn kind. En voelde me meteen een slechte moeder.
Ik had het me zó voorgenomen. Rustig blijven. Begrip tonen. “Ik ben volwassen, ik kan dit.” Maar toen mijn zoon van elf voor de zoveelste keer zijn ogen rolde, me uitdaagde en met een grote mond zei: “Je begrijpt er niks van!” – toen voelde ik hem toch opkomen. De boosheid. De frustratie. En ja, ook de drang om te schreeuwen. Maar waarom werkt schreeuwen eigenlijk niet?
Schreeuwen lijkt soms de enige uitweg wanneer de zenuwen onder druk komen te staan. Toch zorgt het alleen maar voor meer afstand tussen ouder en kind. Het leidt vaak tot angst, verwarring en een verslechterde communicatie. Wat er dan nodig is, is niet de explosieve reactie, maar juist een rustige en doordachte benadering.
Wat wel helpt bij driftbuien is begrip en empathie tonen. Probeer te achterhalen wat de achterliggende oorzaak van de frustratie is. Door te luisteren en samen te werken aan een oplossing, creëer je een veilige omgeving waarin je kind zich gehoord voelt. Dit vergroot de kans op een constructieve en respectvolle communicatie.
In mijn zoektocht naar effectievere manieren om met driftbuien om te gaan, ben ik gaan experimenteren met technieken zoals ademhalingsoefeningen en het stellen van open vragen. Het vergt oefening en geduld, maar het is de moeite waard. Want uiteindelijk willen we allemaal dezelfde dingen: begrip, respect en liefde in onze relaties.
Dreumes en Afscheid: Paniek Onderweg!
De moeder keek me hulpeloos aan, een uitdrukking van frustratie en verdriet zichtbaar op haar gezicht. “Hij was vanochtend al zo uit z’n doen… sorry,” zei ze. Het is zeker niet ongewoon dat jonge kinderen paniek ervaren bij afscheid. Het is een fase in hun ontwikkeling waarin ze zich bewust worden van de afwezigheid van hun ouders, wat voor veel emoties kan zorgen. Als leidster zie ik dat deze reacties vaak voortkomen uit een combinatie van vermoeidheid, honger of een ander ongemak dat het kind op dat moment ervaart.
Het is belangrijk om te onthouden dat dit volkomen normaal gedrag is. Kinderen leren omgaan met hun emoties, en de eerste keer afscheid nemen bij de kinderopvang kan overweldigend zijn. Als leidster probeer ik altijd rust uit te stralen en het kind voorzichtig te begeleiden. Samen met de moeder zorg ik ervoor dat we een veilige en vertrouwde omgeving creëren, zodat het kleine dreumes leert dat het weer goedkomt en het afscheid uiteindelijk minder moeilijk wordt.
Mijn 11-jarige zoon: De Onverwachte Confrontatie!
Mijn zoon van 11 zit net aan het begin van de puberteit. Het is een spannende, maar ook uitdagende periode voor zowel hem als voor mij als ouder. Zijn lichaam groeit snel, maar zijn zelfinzicht lijkt daar niet altijd mee te groeien. De emoties die hij momenteel doormaakt zijn intens en vaak onvoorspelbaar. Hij heeft een sterke behoefte om zelf te bepalen wat hij doet en hoe hij reageert op de wereld om hem heen.
Onlangs had ik een confrontatie met hem over zijn schermtijd, een onderwerp dat steeds vaker tot discussies leidt. Op een dag, toen we het gesprek aansneden, liepen de emoties hoog op. Hij voelde zich onbegrepen en zijn frustratie kwam naar boven. “Jij snapt niks van mij! Je bent zó oneerlijk!” riep hij uit, en ik merkte dat deze woorden me raakten. Ik begreep dat zijn schreeuw niet alleen de pijn van het moment was, maar ook een uiting van zijn groeiende behoefte aan autonomie.
Het was lastig om in dat moment rustig te blijven. Terwijl ik zijn emoties wilde erkennen, voelde ik ook de drang om mijn standpunt te verdedigen. Het gedrag van jongeren in deze fase van hun leven is vaak erg radicaal en dat maakt het voor ouders soms moeilijk te navigeren. Ik realiseerde me dat ik niet alleen met mijn zoon te maken heb, maar ook met de uitdagingen die de puberteit met zich meebrengt.
Na de uitbarsting vond ik het belangrijk om met hem in gesprek te gaan. We hebben samen gezeten, en ik heb geprobeerd te begrijpen waar zijn frustratie vandaan kwam. Het was een kans om niet alleen onze communicatie te verbeteren, maar ook om hem te helpen zijn emoties beter te begrijpen. Die gesprekken zijn cruciaal in deze fase van zijn leven en kunnen ons beiden dichter bij elkaar brengen.
De confrontaties zijn onvermijdelijk, maar ik probeer te onthouden dat deze momenten ook kansen zijn voor groei. Het is een leerproces waarin zowel hij als ik ons zelf beter leren kennen. De puberteit is turbulent, maar samen kunnen we deze reis maken met begrip en respect voor elkaar. Het is mijn taak om hem te begeleiden terwijl hij de uitdagingen van het opgroeien aangaat.
Waarom Schreeuwen: Effectief of Ineffectief?
Schreeuwen is een reactie die veel volwassenen in frustrerende situaties gebruiken, of het nu gaat om een puber die zich misdraagt of een dreumes die niet luistert. Echter, het is essentieel om te begrijpen waarom deze aanpak vaak averechts werkt. Wanneer we onze stem verheffen, gebeurt er iets in het kinderbrein.
Ten eerste voelen kinderen zich onveilig wanneer volwassenen gaan schreeuwen. De indruk van een schreeuwende ouder of opvoeder kan hen angst aanjagen en ervoor zorgen dat ze zich in een defensieve positie gaan bevinden. Dit zorgt ervoor dat de boodschap niet meer aankomt; in plaats van te luisteren, zijn ze alleen bezig met hun eigen gevoelens van onveiligheid.
Daarnaast stoppen kinderen automatisch met luisteren wanneer ze komen in een situatie van schreeuwen. Hun aandacht verschuift van wat er gezegd wordt naar de emotionele lading van de schreeuw. Dit kan betekenen dat ze minder geneigd zijn om te reflecteren op hun eigen gedrag en eerder gefocust zijn op de boosheid van de volwassene.
Een ander belangrijk punt is dat kinderen zich gaan richten op de boosheid en de intensiteit van de schreeuw in plaats van op de boodschap die ze zouden moeten ontvangen. Dit maakt het onmogelijk om het gedrag te corrigeren dat in eerste instantie de woede van de volwassene heeft veroorzaakt. Ze leren zo eerder om te reageren op de emotionele uitbarsting dan op hun eigen acties.
Kortom, hoewel schreeuwen soms gedrag tijdelijk kan stoppen, lost het op de lange termijn niets op. Het is een kortetermijnoplossing die niet bijdraagt aan de ontwikkeling van de sociale en emotionele vaardigheden van kinderen. Het is dus belangrijk om naar alternatieve communicatievormen te zoeken die effectiever zijn in het begeleiden van kinderen naar beter gedrag.
Ontdek Wat Wel Werkt!
In de wereld van communicatie en interactie is de vraag "Wat werkt dan wél?" een belangrijke. Vaak zorgen impulsieve reacties en ondoordachte uitlatingen voor onnodige conflicten en misverstanden. Een simpele maar effectieve strategie is om eerst even te ademen. Reageer daarna pas. Soms kan een paar seconden stilte al goud waard zijn. Het geeft je de kans om je gedachten te ordenen en op een constructieve manier te reageren.
Daarnaast is het essentieel om emoties te erkennen zonder het gedrag goed te keuren. Zeg bijvoorbeeld: "Ik zie dat je boos bent," in plaats van "Het is goed dat je schreeuwt." Door de emotie te erkennen, valideer je de gevoelens van de ander, maar stel je tegelijkertijd grenzen. Dit helpt om de dialoog open te houden zonder dat het escaleert in ongepaste uitingen.
Een derde belangrijke tip is om bij jezelf te blijven. Jouw kalmte kan een stabiliserende factor zijn in een gespannen situatie. Hoe rustig jij ook kunt blijven, dat kan de effectiviteit van de communicatie vergroten en anderen aanmoedigen om ook hun emoties op een constructieve manier te delen.
Het toepassen van deze technieken vraagt oefening, maar ze zijn absoluut de moeite waard. Door bewust om te gaan met onze reacties en emoties, creëren we een gezondere en constructievere communicatiestijl. Dit kan niet alleen ons persoonlijke leven verbeteren, maar ook onze professionele interacties versterken.
Dus de volgende keer dat je in een uitdagende situatie terechtkomt, vraag jezelf dan af: "Wat werkt dan wél?" En gebruik deze technieken om effectievere gesprekken te voeren en verbinding te maken met anderen, zelfs als de emoties hoog oplopen.
Blijf Menselijk, Geen Robot Nodig!
Als moeder én als pedagogisch medewerker weet ik hoe moeilijk het is om altijd rustig te blijven. We leven in een wereld vol prikkels en verwachtingen, en soms lijkt het alsof we als volwassenen moeten functioneren als onwrikbare robots. Maar dat is niet de realiteit. We zijn mensen, met emoties en imperfecties. Soms schreeuwen we, uit frustratie of vermoeidheid, en dat is absoluut normaal.
Het is belangrijk om te erkennen dat we niet perfect hoeven te zijn. De druk om altijd kalm en beheerst te blijven kan overweldigend zijn, vooral als we verantwoordelijk zijn voor de ontwikkeling van kinderen. Vanuit mijn eigen ervaringen weet ik dat het herstel na een emotionele uitbarsting cruciaal is. Het laat niet alleen zien dat we kunnen falen, maar ook dat we deze momenten kunnen omzetten in leermomenten voor onszelf en onze kinderen.
De kracht ligt in de intentie: de intentie om te verbinden met de kinderen rondom ons, om hen te begeleiden in hun emotionele ontwikkeling en om op een veilige basis te blijven staan. Kinderen leren niet alleen van wat we zeggen, maar vooral van wat we doen. Wanneer we authenticiteit tonen, inclusief onze kwetsbaarheid, leren zij dat het oké is om fouten te maken en om weer op te staan.
Dus laten we ons bevrijden van de gedachte dat we onfeilbaar moeten zijn. Laten we de ruimte geven aan onze emoties, zowel de positieve als de negatieve. Door onze echtheid te omarmen, creëren we een veiligere en meer liefdevolle omgeving voor onze kinderen. En dat is uiteindelijk wat ze nodig hebben: geen robotische perfectie, maar een echte en zorgzame volwassene aan hun zijde.
Herinner je: je hoeft geen robot te zijn. Je bent een mens, net als iedereen, en dat is precies zoals het moet zijn. Laten we samen deze weg van authenticiteit en verbinding bewandelen, zowel als moeders als pedagogisch medewerkers. Want samen kunnen we groeien, leren en bloeien in onze rol!
Met liefde geschreven,
Priscilla
© 2025 van Moeder tot Expert
© 2025 vanmoedertotexpert– Alle teksten en afbeeldingen zijn beschermd. Gebruik alleen na toestemming.
We hebben je toestemming nodig om de vertalingen te laden
Om de inhoud van de website te vertalen gebruiken we een externe dienstverlener, die mogelijk gegevens over je activiteiten verzamelt. Lees het privacybeleid van de dienst en accepteer dit, om de vertalingen te bekijken.